6 Şubat 2016 Cumartesi

Her Ölüm Erken Vedadır

Ben küçükken iki dedem de hayattaydı, sonra 1997 Şubat ayında babamın babası İlhami dedemi kaybettik.. Çan'lıların demesiyle koca hakim.. İlk kez dedemde görmüştüm herhalde kocamaaaaan bir adamın çocuklarla nasıl çocuk olabildiğini.. Uçuşan çoraplar diyeyim, ilerde ben de hatırlayayım bu şekilde.. Dorukcuğum, torunlarımla ben de oynayacağım bu oyunu :) 71 yaşındaydı vefat ettiğinde ama keşke yaşasaydı daha, ondan öğreneceğim çok şey vardı..

2010 Aralık ayında babaannem gitti, ah ne çok severdim.. Süper babaanne.. O doktorun verdiği ilaçlar, onları kullanmasaydı belki halen hayattaydı.. Bizim evliliklerimiz, şu an tek torun olan Doruk onu hayata daha da bağlardı eminim.. Keşke olsaydın be babaannem, sensiz eksiğiz gerçekten..

2016'nın gelişi güzel olmadı bize.. Ocak sonunda annemin babası Fuat dedemi kaybettik.. Hastaydı ve çok savaştı aslında.. Önce gırtlak kanseriyle boğuştu, ağır ameliyatlar geçirdi, uzun süreler hastanede yattı.. Düzelmişti, iyiydi ama elinden düşmeyen çok yakın bir arkadaşı vardı. Sigara! Arada unutkanlığı oluyordu, beni annemi herkesi unutuyordu ama şu lanet olasıca sigarayı bir türlü unutmadı, unutamadı.. Akciğer kanseri teşhisi konduğunu bi akşam annemden çat diye öğrendim, ağladım hem de çok ağladım.. Sesin doğru düzgün çıkmadığı, konuşurken yorulduğu için arayıp da yormak istemiyordum ama artık daha da zordu konuşman.. Dedem seni aramadım ya hiç, işte bu sebepten. Yorgun olan bünyeni daha da yormamak için.. Annemden, teyzemden aldım hep haberini, 1 gün iyi 3 gün kötüydün.. Zamanla artık kalkamaz da olmuştun yerinden, anneannem çabalarıyla besledi hep seni.. Hakkı ödenmez onun da. Oğlumu getiremedim sana özür dilerim, bağışıklık problemi var çünkü, her şeyden korumam gerekiyor onu. Ben, Tuğçe, Ege geldik sana ve giderken dedim ki dedem bizi bekliyor.. İçime doğmuştu, bizi bekliyordun.. Eğer gelip seni görmeseydim hayatım boyunca vicdan azabı çekerdim.. Babaannemi göremedim, hep içimdedir acısı. Geldik uyanıktın, hatırladın bizi.. Annemler hep söylüyodu zayıfladığını ama zaten zayıftın daha ne kadar zayıflayabilirdin.. Bir deri bir kemik kalmanın tam manası sendin, çok zayıflamıştın.. Elini tuttum, neden geldiniz dedin kendini zorlaya zorlaya.. Seni görmeye geldik, hadi düzel de çocukları da getireceğiz hava çok soğuk çıkartamadık onları dedim, gözlerini kapatıp başınla onayladın söylediklerimizi. Gözlerin doldu, mutlu edebildik mi seni? Mutluluktan oldu di mi o yaşlar.. Sonra uyudun, sık sık kontrol ettik seni, baktık hep uyuyordun. Ertesi sabah annem ağlayarak geldi yanıma, ayyy dedim.. Ahh gitti dedem, o sabah yummuşsun gözlerini hayata.. Acı çekmedin ya, öyle avuttuk kendimizi, kurtuldu be anne dedim, kendi nefesini kendi aldı ya çok şükür..

Ertesi gün cenazen için geldik Doruk'la, Tuğçe de Ata'yla.. Çok sevenin varmış dedem, sen hayattayken yanında olmayanlar da oradaydı.. Keşke sağlığında da olsalardı di mi.. Kış ortasında baharı yaşadık, hava çok güzeldi o gün.. Doruk kangurusunda hep yanındaydı, uyudu.. Hep söyledim ona büyük dede artık uyuyacakmış. Ne zamanki seni götürmeleri yaklaştı o zaman uyandı. Sen giderken geldik yanına, gidiyo dedem dedim, sonsuz uykuya gidiyo, anladı mı acaba..

Yaptığın hayvan taklitlerini(hem de birebir, köpekler bile kaçıyordu bazen), yazlıkta sokaktan geçen küçük çocuğun neredeyse kafasına yıldız düşürdüğünü :), yaptığın uçurtmaları (güya bizeydi ama hiç uçuramadım sanırım senden fırsat kalmadığı için :) ), 3 sokak öteden duyulan hapşırmanı(öyle böyle değil, çok yaşa diye karşılık sahilden eve gelirdi), Biga'dan Çan'a taşıdığın bozaları(bi keresinde araba da batmıştı ama olsun), kendine has yeminlerini, bazen çocuktan daha çocuk olduğunu, ayy hele bi akşam sahilde el feneriyle Tuğçe'yle beni aramanı (saat 10 mu ne, zaten hava 9'da kararıyo, evde canı sıkılmış sahile inmiş) hiç ama hiç unutmayacağım..

Sigarayı bu kadar çok sevmeseydin belki hala yanımızda bizimle olurdun dede dede buat dede.. Mekanın cennet olsun, ışıklar içinde uyu Fuat Tüysüz..
Bizler seni çok özleyeceğiz..



Geçen sene bu zamanlardan.. Torunlarının çocuklarıyla..


Hayata son kez el sallayışındır belki.. 
Bu fotoğrafı gördüğümde dağılmıştım resmen.. 
Ne denir ki.. Mekanın cennet olsun..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder